Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

ΕΝΟΤΗΤΑ 15 Αποικιοκρατία και αποικιακοί ανταγωνισμοί



ΕΝΟΤΗΤΑ 15 ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
Αποικιοκρατία και αποικιακοί ανταγωνισμοί
Ιμπεριαλισμός και αποικιοκρατία
Ορισμοί:
·      Ιμπεριαλισμός = η πολιτική των ισχυρών κρατών με στόχο την εκμετάλλευση των αδύναμων και την απόκτηση περισσότερης δύναμης.
·      Αποικιοκρατία = η αναζήτηση και κατάκτηση από τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη εδαφών εκτός Ευρώπης για εκμετάλλευση.
Κύρια αίτια της αποικιοκρατίας
·      Η ανάγκη των εκβιομηχανισμένων κρατών της Ευρώπης για εύρεση νέων αγορών για τα βιομηχανικά προϊόντα τους, πρώτων υλών, καυσίμων, νέων περιοχών για επένδυση των κεφαλαίων τους.
·      Η απόκτηση αποικιών, εμπορικών σταθμών και βάσεων και η ενίσχυση του  εθνικού γοήτρου.
Η κοινωνική βάση της αποικιοκρατίας
·      Η αστική τάξη.
·      Τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.
Πρωτοπόροι της αποικιοκρατίας
·      Οι εξερευνητές: αναζητούσαν γνώσεις και ανακάλυπταν συχνά νέες περιοχές.
·      Οι ιεραπόστολοι: διέδιδαν το χριστιανισμό.
·      Οι έμποροι: αναζητούσαν νέες αγορές.
Οι μέθοδοι αποικιοκρατικής πολιτικής
·      Η κατάκτηση εδαφών και η καθυπόταξη των κατοίκων τους.
·      Η οικονομική διείσδυση.
Η αποικιακή εξάπλωση
Αποικιοκρατικές δυνάμεις:
Μ. Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ρωσία.
Αποικιοκρατούμενες περιοχές:
Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Ασία, Αφρική.
Τα αποτελέσματα της αποικιοκρατίας
Για τις αποικίες:
·      Ο πλούτος τους λεηλατήθηκε.
·      Οι λαοί τους αντιμετωπίστηκαν ως κατώτεροι.
·      Οι πολιτισμοί τους υποτιμήθηκαν.
·      Οι αποικιοκράτες έφεραν στις αποικίες τα στοιχεία των πολιτισμών τους.
Για τα αποικιοκρατικά κράτη και τους λαούς τους:
·      Οδηγήθηκαν στην πολιτισμική αλαζονεία.

·      Οξύνθηκε ο μεταξύ τους ανταγωνισμός.

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

ΕΝΟΤΗΤΑ 13 Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης

Slideshare Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης
2ο slideshare Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης


Ιστορία Γ' Γυμνασίου : ΕΝΟΤΗΤΑ 13 : Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της Βιομηχανικής επανάστασης

Η βιομηχανική επανάσταση έφερε σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές :
1.    πληθυσμιακές μεταβολές : Καθώς βελτιώθηκε το βιοτικό επίπεδο, ο πληθυσμός της Ευρώπης ιδίως μετά το 1850 αυξήθηκε εντυπωσιακά. Παράλληλα είχαμε εσωτερική μετανάστευση (προς τις βιομηχανικές πόλεις, όπου υπήρχαν εργοστάσια και χρειάζονταν εργάτες) και εξωτερική μετανάστευση (προς τις Η.Π.Α., την Αυστραλία και τον Καναδά)
2.    κοινωνικές αλλαγές :
Α. οι αριστοκράτες-μεγαλογαιοκτήμονες παρέμειναν πανίσχυροι στην ανατολική και μεσογειακή Ευρώπη. Στην Αγγλία ασχολήθηκαν με επιχειρήσεις κι έτσι εξακολούθησαν να είναι ισχυροί. Αντίθετα στη Γαλλία έμειναν πίσω στις εξελίξεις και συνεχώς έχαναν τη δύναμή τους.
Β. οι αστοί έγιναν πλέον η κυρίαρχη τάξη. Χωρίζονταν σε α) μεγαλοαστούς (βιομήχανους, μεγαλέμπορους, τραπεζίτες) β) μεσοαστούς (βιοτέχνες και ελεύθερους επαγγελματίες) και γ) μικροαστούς (δημόσιους και ιδιωτικούς υπάλληλους). Οι μεγαλοαστοί διέθεταν πλούτο, κύρος και πολιτική επιρροή.
Γ. οι αγρότες ήταν η πλειοψηφία των Ευρωπαίων του 19ου αιώνα. Ζούσαν σε ασταθείς συνθήκες. Πολλοί από αυτούς μετανάστευσαν.
Δ. οι εργάτες συνεχώς αυξάνονταν. Δούλευαν 12-16 ώρες κάθε μέρα, όλες τις μέρες του χρόνου. Έπαιρναν πολύ μικρούς μισθούς. Κατοικούσαν σε μικρά και ανθυγιεινά σπίτια. (Το 1827 οι Γάλλοι εργάτες πέθαιναν από τις κακουχίες στα 27 τους κατά μέσο όρο)
3.    σοσιαλιστικές ιδέες : Ο σοσιαλισμός, σαν θεωρία τονίζει το κοινωνικό συμφέρον και όχι το ατομικό. Οι πρώτοι σοσιαλιστές μιλούσαν για μια ιδανική κοινωνία που θα έπρεπε να υπάρχει. Οι απόψεις τους ονομάστηκαν ουτοπικός σοσιαλισμός. Το 1848 οι Γερμανοί Κάρλ Μάρξ και Φρίντριχ Ένγκελς δημοσίευσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Αργότερα ο Μαρξ δημοσίευσε το Κεφάλαιο. Σε αυτό υποστήριζε ότι η κοινωνική αδικία υπάρχει επειδή οι ολιγάριθμοι αστοί είχαν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής(πρώτες ύλες, μηχανήματα κλπ). Θα έπρεπε λοιπόν η εργατική τάξη να οργανωθεί σε ένα δικό της κόμμα (κομμουνιστικό), να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να πάρει αυτή τα μέσα παραγωγής στα χέρια της. Η νέα κομμουνιστική κοινωνία δε θα είχε τάξεις κι έτσι δε θα υπήρχε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτές οι θέσεις έγιναν γνωστές ως μαρξισμός.
4.    ανάπτυξη του συνδικαλισμού : Οι εργάτες, που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, ξεσηκώθηκαν. Μετά το 1830 άρχισαν να διεκδικούν οργανωμένα κάποια αιτήματα, όπως ήταν η 8ωρη εργασία. Το 1838 η αγγλική Ένωση Εργατών δημοσίευσε τη Χάρτα του Λαού, με την οποία διατύπωσαν διάφορα πολιτικά αιτήματα, όπως η καθολική ψηφοφορία για τους άνδρες. Τα μέλη της Ένωσης ονομάστηκαν χαρτιστές. Οι εργάτες διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους, κυρίως με απεργίες, οι οποίες κατέληγαν σε βίαιες καταστολές. Η απεργία των εργατών του Σικάγου, την 1η Μαΐου 1886 με αίτημα την 8ωρη εργασία πνίγηκε στο αίμα. Τα συνδικάτα και τα σοσιαλιστικά κόμματα από το 1890 άρχισαν να γιορτάζουν την Πρωτομαγιά ως παγκόσμια ημέρα εργατών. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα τα συνδικάτα είχαν πετύχει :
Α. τη 10ωρη εργασία
Β. τη δημιουργία ασφαλιστικών ταμείων, που στήριζαν οικονομικά τους εργάτες σε περίπτωση ατυχήματος, ασθένειας ή απόλυσης.
Γ. τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τους εργοδότες (δηλαδή εξασφάλιση κατώτερου ορίου στους μισθούς)
5.    πολιτική ανάπτυξη των εργατών: Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Α’ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΤΩΝ (1η Διεθνής), που διαλύθηκε το 1876 εξαιτίας διαφωνιών. Το 1889 ιδρύθηκε στο Παρίσι η 2η ΔΙΕΘΝΗΣ με συμμετοχή μόνο πολιτικών κομμάτων που υποστήριζαν τον μαρξισμό. Τις επόμενες χρονιές δημιουργήθηκαν σε πολλές χώρες της Ευρώπης σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα. Κάποια από αυτά τα κόμματα υποστήριζαν ότι έπρεπε να κερδίσουν την εξουσία με εκλογές, ενώ κάποια άλλα υποστήριζαν την ιδέα της επανάστασης (π.χ. ο Κάρλ Λιμπκνεχτ και η Ρόζα Λούξεμπουργκ με το κόμμα των Σπαρτακιστών στη Γερμανία και ο Λένιν στη Ρωσία)
6.    κίνημα φεμινισμού : κατά τον 19ο αιώνα πολλές γυναίκες εργάζονταν στα εργοστάσια. Απέκτησαν οικονομική ανεξαρτησία κι άρχισαν να διεκδικούν δικαιώματα. Το 1903 η Αγγλίδα Έμελιν Πάνκχορστίδρυσε την Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών, που μαχόταν για δικαιώματα στις γυναίκες, κάτι που άρχισε να γίνεται κατά τον 20ο αιώνα σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. 

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Νεοελληνικός Διαφωτισμός

Αδαμάντιος Κοραής

ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ (Ο ΘΟΥΡΙΟΣ)

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

ΤΠΕ και ξερό ψωμί: Ευριπίδη Ελένη χορικό από σύγχρονη παράσταση

ΤΠΕ και ξερό ψωμί: Ευριπίδη Ελένη χορικό από σύγχρονη παράσταση

ΤΠΕ και ξερό ψωμί: Ευριπίδη Ελένη θέατρο Κνωσσός- Χορικό

ΤΠΕ και ξερό ψωμί: Ευριπίδη Ελένη θέατρο Κνωσσός- Χορικό

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ~ ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Εθνικός Διχασμός- Πηγές

ΠΗΓΕΣ

1.
Η εθνική ενότητα και η ευεξία που είχε δημιουργήσει ο θρίαμβος των Βαλκανικών Πολέμων δε διήρκεσαν πολύ.
Η διαφωνία του Βενιζέλου και του βασιλιά Κωνσταντίνου ως προς τη θέση της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο θα οδηγήσει σε αμείλικτη σύγκρουση τον ελληνικό λαό. Η αδυναμία συνεννόησης με το βασιλιά οδηγεί το Βενιζέλο στην απόφαση να παραιτηθεί το Φεβρουάριο του 1915. Θα επανέλθει στην κυβέρνηση με τις εκλογές του Μαΐου του 1915, που διενήργησε η διορισμένη από το βασιλιά υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημήτριου Γούναρη, κυριότερου και αξιολογότερου εκπροσώπου της αντιβενιζελικής παράταξης. Η διαφωνία όμως των δύο αντρών παίρνει ολοένα και κρισιμότερες διαστάσεις. Ο βασιλιάς εξακολούθησε να αντιστρατεύεται με κάθε τρόπο την πολιτική του Βενιζέλου προκαλώντας την οριστική παραίτηση του τελευταίου τον Οκτώβριο του 1915. Ακολουθεί περίοδος δικτατορικής σχεδόν διακυβέρνησης της χώρας από το βασιλιά μέσω ανίσχυρων, υποταγμένων στις θελήσεις του κυβερνήσεων με τη Βουλή διαλυμένη, ενώ σφοδρή τρομοκρατία εξαπολύεται εναντίον των βενιζελικών.
Η νέα, δυσμενής για τους Συμμάχους, κατάσταση στο μακεδονικό μέτωπο και η εκτίμηση ότι διακυβεύονται τα ελληνικά κέρδη των Βαλκανικών Πολέμων οδηγούν μια ομάδα βενιζελικών αξιωματικών και πολιτών στην οργάνωση του κινήματος της Εθνικής Αμύνης τον Αύγουστο του 1916, με στόχο την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Εntente. Η παράδοση της στρατιάς της Καβάλας στους Γερμανούς κατ' εντολή του βασιλιά και η κατάληψη του οχυρού Ρούπελ από τους Βούλγαρους (Μάιος 1916) καθώς και η προέλασή τους στην ανατολική Μακεδονία είχαν οξύνει την κατάσταση. Ο Βενιζέλος μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη την προσωρινή κυβέρνηση που έχει ήδη σχηματίσει στην Κρήτη, όπου είχε πάει αναχωρώντας από την Αθήνα μετά την παραίτησή του.
Η τριανδρία που αναλαμβάνει την ανώτατη αρχή, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης και ο στρατηγός Παναγιώτης Δαγκλής, αποφασίζει την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Εntente. Ο Εθνικός Διχασμός είναι γεγονός. Από τον Οκτώβριο του 1916 δύο ελληνικά κράτη συνυπάρχουν, των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, ορίζοντας και γεωγραφικά την κοινωνική και πολιτική σύγκρουση που σήμαινε ο Διχασμός. Ο αποκλεισμός της Αθήνας από τα αγγλογαλλικά στρατεύματα προς εκβιασμό της κατάστασης, καταδικάζει σε πείνα τον πληθυσμό της νότιας Ελλάδας. Το λαϊκό αίσθημα, που στην αρχή του πολέμου έκλινε υπέρ των Αγγλογάλλων, μετατοπίζεται εναντίον τους, που τώρα μετατρέπονται σε εχθρούς για τους μισούς Έλληνες. Η Αθήνα συγκλονίζεται από διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις, οι διώξεις των βενιζελικών κορυφώνονται, ενώ ένα εξαιρετικό γεγονός, το "ανάθεμα" του Βενιζέλου, λαμβάνει χώρα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Η άρνηση του βασιλιά στο αίτημα των Γάλλων για παράδοση των αντιτορπιλικών, των σιδηροδρόμων και του λιμανιού του Πειραιά οδηγούν στη μάχη των Αθηνών μεταξύ Γάλλων από τη μια και των "επίστρατων", πολιτών πιστών στο βασιλιά, και τμήματος στρατού από την άλλη γύρω από το λόφο του Φιλοπάππου (Νοέμβριος 1916). Τα Νοεμβριανά, όπως έμειναν στην ιστορία τα γεγονότα αυτά, καταδεικνύουν την κρισιμότητα της κατάστασης που είναι στα όρια του εμφύλιου πολέμου.

Της Αμύνης τα παιδιά


Εθνικός Διχασμός 1915


Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Συνθήκη Ειρήνης Λονδίνου 1913

Το κείμενο της Συνθήκης του Λονδίνου βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Συνθήκη Ειρήνης Λονδίνου 1913

Άρθρο της Βικιπαίδειας για τη Συνθήκη του Λονδίνου στον παρακάτω σύνδεσμο:

Συνθήκη Ειρήνης Βουκουρεστίου 1913

Το κείμενο της συνθήκης ειρήνης για τη λήξη του Β΄Βαλκανικού πολέμου, που υπογράφηκε στο Βουκουρέστι το 1913 βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ 1913


Αναφορά στη Συνθήκη αυτή υπάρχει και στη Βικιπαίδεια, στον παρακάτω σύνδεσμο:
wikipedia.Συνθήκη Βουκουρεστίου_(1913)

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Βαλκανικοί πόλεμοι. Ε΄μέρος (Δεύτερος Βαλκανικός)


Βαλκανικοί πόλεμοι. Γ΄μέρος (Μέτωπο Ηπείρου)


Ο Κων/νος Μητσοτάκης με τον Ελ. Βενιζέλο


Βαλκανικοί πόλεμοι. Β΄μέρος


Βαλκανικοί πόλεμοι Α΄μέρος